Alles op gebied van vogels :  AKALA , Birdfood, Dutch.birdfood , PetZoo

liefhebbers van papegaaien en overige vogels  

AKALA

 Dagboek van een kweker. 

Pino 

Februari 2012.

Na Dorus blijf je denken komt er weer een vogel ja of nee ?  En al snel was dat een ja want ons Naomi is en blijft dol op vogels . En iedere dag als ze er is gaat ze met opa mee de schuur in. Kijken naar de tropische vogels want die zijn klein. En welke keuze maak je dan ? Ik kan in onze kweek natuurlijk een keuze maken. Een Ara is altijd al een wens geweest, maar ik weet , ik woon klein. Te klein voor een Ara? Tja misschien niet ,maar mijn gevoel zegt van wel. Een papegaai, dat is  zeker ,maar klein of groot. Klein lijkt voor kinderen makkelijk op de hand te nemen . Maar goed deze vogel zijn altijd weer feller dan de grote vogels. Grote snavels lijken gevaarlijk, maar bent u als eens gebeten door een parkiet !  Nee ik ga niet voor klein. Ik wil zelf een keuze maken voor mezelf niet voor de kleinkinderen/kinderen. Geluid speelt een rol. Nu kleine vogels maken net zoveel geluid als de grote met uitzonderingen van de ara en vaak de kaketoes.  Toch wil ik  weer in huis een vogel .

Het samen interactief zijn was mijn wens en een knuffel dier is leuk ,maar echt is leuker. Onze Naomi heeft inmiddels de dieren geruild voor de knuffels .Een groene Dorus .Een bruine Kastor .En dus is ze tevreden. Maar  ik niet . In de allereerste plaats moet ik het willen natuurlijk . Ik zal iedere dag omringd zijn door de vogel. Ik moet de kooi schoonmaken de verzorging op me nemen en dus draait het om mij.  Ed heeft zijn kweek en zijn tropen en ik mis Dorus. Ik wilde graag een edel pop, maar Dorus heeft mijn hart verovert. Maar zou een nieuwe edelman mijn Dorus kunnen vervangen. Misschien wel het gevoel van gemis kunnen opvullen ,en als er een klik is dan komt de rest vanzelf.

Maart 2012

En dan valt er een mail in mijn mailbox . Een edel papegaai man met de naam Pino ,die we zelf gekweekt hebben 22-02- 2002 woont bij een gezin waar het bazinnetje ernstig ziek is. Door omstandigheden als Ziekte en Ziekenhuis opnames besluiten ze te zoeken naar een nieuw baasje.  Ze mailen eerst mij en ik ben meteen onder de indruk van de mail ,deze geeft me het gevoel er voor te gaan.

Pino is nu 10 jaar oud. En ik neem hem graag in huis.

Pino heeft soms zijn eigen willetje en is geen kleine kinderen gewend. Pino is wel een lief manneke, die meestal wel luistert.  Dat  zullen we snel merken natuurlijk! Pino vind het leuk in de douche, leuk bij de ontbijttafel in de keuken, waar ie gezellig wat mee peuzelt, meestal een stukje kaas of ei.  Hij zegt “ Pino lekker stukje kaas “. Ik ga dit aan de aanrecht met hem doen,lekker samen eten klaar maken,dat deed ik met onze max ook altijd. Dol op  fruit appeltje, mandarijntje, kiwi . En natuurlijk noten Dat komt goed uit ,dat zijn wij ook dus fruit hapje delen geen probleemHij zit heel mooi in de veren, plukt niet en kan heerlijk ruiken – zoete muskusgeur. Hij brabbelt wat woordjes, zoals hallo, lekker he, pino ,knappe kerel, en nog zo wat. Hij kletst je in elk geval niet de oren van het hoofd en schreeuwen heeft ie al helemaal niet uitgevonden. Dat zie ik dan ook als een pluspunt.  Pino is niet gekortwiekt en Pino vliegt dus met regelmaat zijn rondjes door het huis. Het is echt een gezelligheidsdier .Ook dat komt goed uit want dat ben ik ook, en dus valt Pino met zijn staart in de boter ! Pino heeft diverse kooien gehad geen probleem. Pino is dol op muziek en gaat dan meezingen. Hij is geen sloper, heeft nog nooit iets kapot gemaakt, of knager. Daarom blijft zijn snavel te lang en is al enkele keren geknipt. Zijn nageltjes worden door de slijpstokken waarop hij zit  wel ‘kortgehouden’ Ik hoop dat we dit kunnen verbeteren door takjes en slijtstokken en harde pellets .Als je je vinger door de kooi bij zijn pootje steekt, gaat hij niet happen, maar geeft je een pootje, ofwel hij doet zijn pootje op jouw vinger. Nu  we dit weten ,worden we alleen maar nieuwsgieriger naar Pino en kijken naar de dag dat hij komt uit.

Nu Pino lijkt me een fantastische vogel en ik hoop dat ik en Naomi  en all the kids die nog komen, heel veel van hem gaan houden.

Zaterdag 10 Maart.

Pino kwam binnen en bekeek alles goed vanuit zijn vervoer box.  Na een half uurtje heb ik hem zelf in onze kooi gezet. Hij stapte meteen op na commando stap op en vond zijn nieuwe kooi meteen wel een uitdaging. Lekker eten staat klaar ,vers water en nu rust. Naomi kwam uit bed en vond dat hij meteen appel moest krijgen en noot. Dat was ons “lijm” middel met Dorus . Dus gedaan. Nu is het voordeel dat Naomi meteen de naam Pino duidelijk kan spreken dus dat is een plus punt. Dus interactief zijn ze meteen.  Pino kijkt naar Naomi en Naomi vertelt Pino dat een appel lekker is. Ik en Naomi zijn opslag verliefd op Pino . Ze krijgt zelf ook appel en een klein stukje noot. Dat daar laten we het dan even bij. Naomi gaat naar huis en Pino krijgt zijn rust en zegt vervolgens 10 keer “lekker “.

Als het stil is maak ik een verslag en hoor een geluid. Het is een heerlijk geluid een lekker geluid . Pino eet . En ik voel me gelukkig ,Alles komt goed, ik heb een goed gevoel . Ik ga jullie weer op de hoogte houden van de verhalen met Pino - Naomi en mij..

17 Maart

De eerste week is het de kat uit de boom kijken en dat zal nog wel vele weken tot maanden zo zijn. Maar het valt me niet tegen Alleen kan hij wel soms schreeuwen. Ook dat denk ik dat ik moet toeschrijven aan gewenning. Maar hij brabbelt heerlijk zeker avonds na 20. 00 uur als alles donker is gaat ie kwebbelen en zingen . In het begin dacht ik , ik heb twee zender op staan of de radio ,maar naar even horde ik een zacht stemmetje en wat zingen en fluiten en we zagen dat Pino zich lekker aan het uitleven was. Hij heeft inmiddels zijn ontbijt ritueel stukje kaas en zacht voer en dan even op de aanrecht en dan terug naar de kooi. Dan even de sproeier erover. Dan even rust . Hij schreeuwt wel veel dus ik bedacht dat zijn voer niet goed is. Ik heb wel pellet van zijn baasje maar die eet hij slecht. Dus over naar scenic en zaad. Daarnaast zacht voer als ei voer en een zacht voer mix. Nootjes natuurlijk die at hij thuis ook en dus hier iedere dag een walnootje erbij dan zal dat schreeuwen zo afnemen. Natuurlijk is het wennen, en daar krijgt ie ook de tijd voor. Hij vliegt meteen uit de kooi als hij open is .Hij stapt goed op ,maar  wil meteen naar de schouder Dat vind ik eng zo dichtbij mijn gezicht .Zeker voor een nieuwe vogels dus dat is moeilijk af te leren. Dus als ik m dan wil pakken wil hij bijten. Nu ook dat moet ik afleren.  Verder als hij op de grond is loopt hij zelf naar de kooi. En dan gaat de deur weer dicht. Naomi kijkt ook de kat uit de boom, maar bij binnenkomen is het wel meteen waar is Pino…En dan gaat ze kijken…

 

18 Maart  Lalalalalalalalalalalalalalalallalala We zaten gisteren lekker ff aan de pc samen met een muziekje Nou hebben we toch een opera zanger in huis ! Hij zingt en niet te geloven hoe leuk. We lagen vervolgens helemaal in een deuk. Je begrijpt ons half uurtje werd al snel een uur.

20 Maart Pino heeft een eigen willetje ..dat is pittig!!  Hij stapt niet meer bij me op en begrijpt nu dat hij elders is. Hij komt niet meer uit de kooi! Niet uit vrije wil en een nootje of kaasje is niet leuk of lekker genoeg Hij dienst een beetje terug met andere worden hij creëert afstand. Hij is wel nieuwsgierig ,want als Naomi bij de kooi gaat staan komt hij dichterbij. Hij ontglipt me dan wel eens ,en dan gaat hij wel netjes de kooi terug in. Maar dat wil ik niet .Ik wil de controle over in en uit de kooi hebben en houden. Dus probeer ik te gaan trainen met Pino. Een nieuwe uitdaging. Het begin van de training zal zijn opnieuw vertrouwen op bouwen. Het schreeuwen is gestopt. Ik denk dat hij honger had. Een edel met honger schreeuwt. Dat is een feit. Meer rust en we gaan  met hem “werken”

25 Maart . Het gaat goed met Pino hij stapt niet goed op uit de kooi maar neemt alles aan en ik kan hem gewoon aaien en hij komt wel weer naar me toe. Eenmaal uit de kooi (niet via hand) stapt pino wel op . Het oefenen op de handstappen in de kooi blijft dus een opdracht ,maar verder uit de kooi is Pino geweldig gehoorzaam . Ook gaat hij netjes terug al ik zeg “kom Pino naar de kooi dan krijg je een walnoot”.  Naomi “verwent hem “ Ze roept hem al bij binnen komen en hij krijgt van haar natuurlijk meteen een bananen chipje .

April 2012

Het gaat goed met Pino, dat wil zeggen hij eet goed hij sopt graag Hij vertelt verhaaltjes zingt en vermaakt zich in de kooi. Wij Pino en ik doen het steeds beter Het in en uit stappen gaat nog steeds niet goed ,maar hij komt wel naar me toe voor een noot en bekijkt mij dan van top tot teen Toenadering is een nootje en dat weet hij., wanneer ik de kooi deur openzet komt hij er uit en vermaakt zich op de mega kooi vliegt zijn rondjes en komt bij me kijken op de PC stoel en zit gezellig even bij me Stapt dan goed op en op de schouder mag hij (nog) niet. Dat vind ik iets voor vogel die je jaren hebt het vertrouwen hebt gewonnen en dan zou dat wat mij betreft geen probleem zijn IK heb dat met al mijn andere vogels kunnen doen en nooit als  een gevaar gezien. Niet iedereen deelt hierin mijn mening maar ik zelf vond dat het laatste stukje vertrouwen naar de vogel en als ze dat verdienen krijgen ze dat van mij ook. Geen dagen geen uren maar momenten die dan zeer gewaardeerd worden door de vogel en door mij. Nu zover ben ik met Pino niet en dat zal ok wel lang duren. Ik vind belangrijk dat we een op een , een  vertrouwens band opbouwen en naar Naomi toe Nu moet ik zeggen ondanks dat ik een stukje verder van Pino af sta dan al mijn andere vogel die ik natuurlijk als kuikens  had ,vind ik een ding zeer bijzonder. Ik heb er vertrouwen in dat Pino niet bijt Dat lijkt niet in de vogel te zitten  Hij dienst terug bij “gevaar ”maar valt nooit aan of komt op je af. Hij houd gepaste afstand likt aan je vinger of proeft aan iets wat nieuw is maar bijten heb ik niet gezien. Of IK moet een manoeuvre maken (foute) die bijten uitlokt maar dat is dan mijn fout en ik probeer dat ook niet te doen. In het begin heb ik dat een keer gedaan toen hij op de schouder zat en ik hem terug op de hand zetten en hij weg wilde vliegen. Toen hield ik zijn pootjes vast om hem bij me te houden. Het huis was nieuw en vliegen zou wel een fout af kunne lopen maar Pino dacht er anders over en beet. Dat is de eerste keer en meteen de laatste keer geweest. Nu probeer ik hem als hij bij me is af te dekken met mijn hand achter de rug zodat wegvliegen geen optie is. IK zet hem o snel van A naar B zodat wegvliegen niet in hem op komt. Zo hij wel weg vliegen, dan laat ik hem gaan . Ik zie dat hij bij landing al naar me uitkijkt en dan stapt hij ook meteen op. We komen zo samen steeds een stapje verder. Hij is veel in de kooi De kooi is groot en ik heb dat met de andere vogels ook gedaan. IK ben geen  persoon die de vogel de hele dag los laat Mensen die dat zielig vinden, dat de vogel in de kooi zit , vind ik persoonlijk geen op en tot goede eigenaar. De verhalen zeggen wel dat men dat moet doen een vogel los de hele dag ,maar ik weet dat dit onzin is.  En u hoeft die mening niet te delen. Maar ik heb door de jaren heen dat we huisvogels hebben en kweek vogels geleerd dat veiligheid en bescherming de beste vriend is van de vogels. En ze hebben een eigen territorium. Die houden ze veilig en beschermen ze ook Daarin vinden ze rust. Wanneer een vogel in een kooi zit die uiteraard groot is met veel variatie aan speelgoed goede voeding en water ,ze dit als hun territorium berekenen. Komen ze uit hun territorium   zullen ze op zoek gaan naar nieuwe dingen observeren en waarnemen en zich beschermend opstellen .Dat is de nieuwsgierigheid en de uitdaging en dat geeft gezonde stres en dat verrijkt hun leven,. Zodra ze in de klooi zijn ,zijn ze weer rustig veilig en beschermd geen stres. Is hun kooi allen voor het slapen dan tellen de zelfde regels. Maar is hun leefgebied altijd de volledige kamer zonder kooi is hun territorium  altijd groot en niet veilige Zullen  ze zich altijd moeten beschermen en de situatie onder controle houden en dus is er altijd stres.. Oké zegt men dan en inde natuur ! dan is hun territorium veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel groteer. Klopt maar zijn ze niet alleen en worden ze beschermd door de groep waarin iedereen een eigen taak heeft voor veiligheid te zorgen. Samen regelen ze hun geborgenheid veiligheid en is de stres ook niet groot Vertrouwen is dan weer het kee woord.

In huis is dat de kooi. En de speelruimte om te spelen ontwikkelen leren en grenzen te verleggen is alles buiten de kooi .Met de optie te kiezen voor veiligheid en bescherming van de kooi. Vandaar dat ik mij vogel meer in de kooi houd dan er buiten. Veiligheid vertrouwen en geen stres. En dat wil ik een zekere vogel ,die sterk is voor alles er buiten. En geniet van de momenten die er zijn buiten de kooi ,en dat iedere keer weer als spel en uitdaging ervaart. Langzaam zijn stres grenzen verlegt en zich sterkt aan nieuwe situaties die hem geen angst geven. Zich bewust is van zijn veilige plekje.

Dat is wat we allemaal nodig hebben. Ons eigen veilige plekje .

 

Pino en Jazz

Dan is er Jazz  Ik moet zeggen van gezin, maar als ik eerlijk ben zijn er nu maar twee mensen, die gek zijn met deze vogels in huis, Dat zijn  Naomi en ik zelf. De rest ziet het allemaal wel gebeuren. We hebben zo een regel gemaakt toen we de kweek begonnen , als er dan een kuiken niet verkocht werd of afgemeld werd .Dan keken we na 13 weken pas of hij of zij de kweek in ging of in huis. Jazz was van af eerste seconde mijn favoriet en dus hoopte ik dat ze mocht blijven.

Ik heb haar langzaam met Pino laten spelen ,eten en vliegen en dus langzaam kwam Pino  steeds dichter naar haar toe.  Ik heb een tussen schot in de grote kooi en daaronder is de kooi iets open. Dat kan ik afsluiten en open laten. Pino voerde jazz al enige tijd door de tralies heen Als ik dan het schot  open zette, kon hij eronder door kruipen Hij ging dan  op visite Zeker als er lekker eten was .  ja Jazz eet zeer veel variatie zacht voer en Pino had ik op een dieet gezet Dus pino trok zijn eigen plan.

Bij het schoon maken laat ik alle vogels los die er op dat moment zijn en dan spelen ze samen. Ik had al snel gezien dat Pino een “ oogje “op Jazz had.  . Ik was al met de  voorbereidingen gestart. Een naam afgeleid van Jasmine ,die ik erg mooi vind, had ik haar gegeven Jazz.. En liefkozend Jessie  , ze luistert naar beidde namen.

Zondag 12 Augustus Jazz blijft. Maandag meteen samen laten spelen en de kooien verkennen, en daarvan foto’s gemaakt . Vanaf woensdag 15 Augustus gaan ze in een deel van de kooi en breid ik het samen zijn uit ,onder toezicht natuurlijk. Bij samen zetten moet ik de gewichten weten van beidde, dus op de weegschaal. Jazz is nog niet geheel zelfstandig. Dus dat ook even genoteerd. September 2012

Pino en Jazz zijn samen ,eten samen spelen samen en Pino voert Jazz . Het gaat goed. Pino en Jazz zullen dus vanaf nu vaker in dagboek voor komen.   Pino”s verhalen komen wekelijks in dagboek van een kweker,Hoe gaat het met Jazz! Hoe gaat het met zijn snavel !

Kom en lees mee !!   dagboek@akala.nl

Voer bestellen