Deel 3 van 3 |
|
.Dagboek van een kweker : Max en Noa twee Grijze Roodstaarten.
Zo werd er geleerd dat Jakko een kusje moest geven. Broertje heeft geleerd om twee balletjes in een bakje te gooien en ik Thiely heb Vladimir (een nog heel onzeker grijsje geleerd om een rondje te draaien).
Dit alles leer je omdat je de lichaamstaal leert van de dieren maar ook van jezelf Je leert te zien wat goed is en fout. Je herkent het gedrag en daardoor weet je hoe je moet handdelen. Dat gedeelte vond ik zeer interessant. En toen ik in die drie dagen zag hoe mensen veranderde in omgang met die dieren maar ook zelf , Het veranderd je zelf ook Je ziet alles opeens anders., dmv training en observatie van lichaam taal dacht ik : Dit is goed.
In de workshop merkte ik dat wat voor mij zo normaal lijkt of was toch problemen op kan leveren in huis. Dus hier leerde ik dat mensen niet of nauwelijks lezen . Ik merkte dat aan vragen die gesteld werden . Dus ondanks dat de info overal te lezen te vinden is op internette weten mensen niet hoe het moet of werkt of wat te doen. Dus ik dacht dat een workshop eigenlijk net zo normaal bij aankoop van een papegaai moet worden als de puppy cursus van een hond. Want lezen is niet zien of meemaken. Zien is ervaren en meemaken en het geeft beeld bij het woord. Het maakt je situaties meer en anders duidelijk en door het te zien en te doen betrap je jezelf op je eigen fouten waardoor ongewenst gedrag bij dieren soms gewoon door ons zelf aangeleerd word zonder het te beseffen. Nu als jij je daarvan bewust kan worden is iedere dag die nu komt anders. Dat heb ik geleerd en dus belangrijk dit te weten voor je koopt of als je van plan bent te kopen of als je denk na aankoop ,ik wil meer weten over wat ik gekocht heb. In dit geval komt er bij dat we het over levende dieren hebben die ook nog eens heel lang deel maken van ons gezin . Dus belangrijk is het dat we dan op en top geļnformeerd zijn en blijven. En leren is nooit te laat . Je kan het altijd doen en blijven doen het komt ten goede van je huisdier maar ook van jezelf. Ik kon er weer tegen aan:
2005 We zijn vijf jaar verder: Max en Noa zijn een echt paartje, ze eten samen drinken samen vechten samen maar vooral kroelen veel samen Ik mag altijd meedoen en ze zien me als een vriendin ,iemand die met ze speelt en lacht en ze verzorgt, en ze mogen dagelijks uit de kooi Ze zijn er dan ongeveer 2 uur uit en we doen dan spelletjes spelen op de speelboom en genieten net als ik. Naast de samen zijn tijd is er ook een tijd eruit voor hun. Dan negeer ik ze en spelen ze samen op de boom en mogen ze na 2 uur terug de kooi in Vaak gaan ze zelf al in de kooi terug omdat ze het verschil van speeltijd met mij en de tijd samen eruit goed weten te herkennen. Max is erg zorgzaam en alert en Noa is meer overal meteen op af en ze ziet wel hoe het afloopt ze kan altijd . Samen spelen vinden ze geweldig. Na hun speeltijd samen met mij in de morgen gaan ze terug en nemen we een dikke pauze. Daarna gaan ze in de douche en dan krijgen ze een heerlijke maaltijd. Ze vliegen iedere dag wat ze een heerlijk gevoel vinden want ze laten zien dat ze genieten. Ze kunnen hun energie kwijt en zijn over de dag verder vrij rustig op een enkel keer na als ze wat stoeien. Max is door Noa erg leergierig geworden en vliegt op commando naar me toe en zwaait met zijn poot Hij doet alles om de aandacht te krijgen als ik met Noa speel. Hij schild nog steeds de aardappelen met me en speelt dan door de schil in de emmer te gooien Het is begonnen als een spel wat we samen deden en hij vind dat nog steeds geweldig. Hij is erg lief en rustig en zorgzaam voor Noa. Het gaat goed . Ons gezin zien ze als de flock waarin ze leven Ze negeren de personen die erin leven en hun geen aandacht geven maar weten wel dat ze erbij horen. Want als er in tijd van nood een van hen door een ander op de boom of in de kooi geplaatst moet worden is dat geen enkel probleem en accepteren ze dat bij iedereen van ons gezin.
Maart 2005
Hij krijgt steeds meer gevoelens voor " zijn " Noa ,en Noa voor hem. Ze kroelen samen ,eten samen ,en poetsen elkaar ,wat voor ons de eerste tekenen zijn van echt samen zijn gekoppeld. Ze hebben een nieuwe kooi waar straks een broedblok aan gehangen gaat worden. Dat doen we Pas in de zomer van 2006. Kunne ze nu wennen aan verandering van kooien Ik verplaats ze nu regel matig in een andere kooi en verander ook meer hun speelgoed en voederbakjes en water bak Alles moet vertrouwd aan voelen en veiligheid geven. Nu moeten ze dus wennen aan de kooi ,en Max heeft er meer moeite meer dan Noa . Ze is echt zo makkelijk . Ze hebben er ook een paastak in en dus is het voor Max extra zwaar . Hij vind takken nog steeds geen speelgoed of leuke verandering. Maar goed na een paar dagen was hij gewend en allebei genieten ze van de nieuwe speeltjes kooi en takken. Max krijgt de kriebels en Noa is nog wel erg jong maar Max gaat zich anders gedragen. Het speelt al even maar ik kijk het even af zodat ik het kan plaatsen. Onze Max kan soms " boos " reageren zonder daarvoor een reden te hebben vond ik. Als ik eerst Hem en daarna Noa aandacht geef kan hij fel reageren ( Te fel naar mijn mening) Ik weet ik mag niet denken voor de papegaai . We weten dat is Antropomorfisme. (menselijke kenmerken toeschrijven aan dieren als denken en voelen en het bewustzijn). Maar waneer je papegaai opeens " bijt " of een vreemd gedrag vertoond zomaar uit het niets, wil je een verklaring en ik wil van hem leren dmv zijn gedrag. Hij kan me de oplossing niet zeggen wel laten zien : dus moet ik even " zoeken en op zijn de papegaai 's denken". Max hapt zo maar uit het niks en reageert soms opeens bang naar mij alsof hij me niet meer kent of wegduwt. Dat doet " pijn " op dat moment en ik negeer dit gedrag .Maar ik zie het wel als een waarschuwing. Hij bijt niet echt omdat ik niet terug trek , zou ik dit wel doen zou het een gemene beet kunnen zijn. Maar hoe hard hij zijn waarschuwing ook geeft . Ik trek niet terug , ga er niet van weg en dat is soms moeilijk want hij pakt hard vast . Ik vraag ook waarom hij zo reageert. Zijn ogen en gedrag vertellen me dat hij kwaad -boos -misschien wel geļrriteerd is. maar waarom?
En waarom vandaag wel en morgen niet . Zou dit dan toch een natuurlijk gedrag zijn Is dit nu dat hormonaal gedrag bij mannen. Nu ik merk hij krijgt volwassen gedrag en koppel gedrag naar Noa en naar mij meer vriendschap gedrag . Ik weet ik kom nu op de tweede plaats. Dat laat hij me duidelijk merken. en ik pas me daaraan ook aan. Zodra hij uit de kooi is , dan is dit over en wil hij spelen en alles doen voor een noot. dan zijn we weer een "groep" die samen speelt en geniet. Maar in de kooi is hij boos . Ik laat hem met rust als hij niet meer " aanvallend" reageert maar zich als het waren overgeeft. Ik vertel hem dan dat ik dit leuker vind en dat ik hem zo ook lief vind en beloon hem dan met een pijnboompit. Ik ben en zal nooit boos zijn of reageren omdat dit schade kan zijn in onze relatie. Dus is het over, laat ik hem even alleen en kom ik na 5 min terug en bij goed gedrag beloon ik hem weer Goed zo nu ben je lief. Bij fout gedrag herhaal ik de situatie tot het goed gaat.
Want het is goed of fout voor mij Voor Max is dit normaal gedrag hij verkiest zijn meisje boven mij. Ik moet hieraan wennen en me aanpassen. Want ik respecteer zijn gevoelens naar Noa. Ik heb ze zelf bij elkaar gezet En weet dat dit zou komen , en wil daar goed mee om leren gaan. We gaan een stap verder in hun relatie Ondanks dat Noa pas anderhalf is krijgt Max zijn mannelijke hormonen en beschermd haar op en top. Nu ik dat zie kan ik dat beter begrijpen Ik doe nog een stapje terug - verder van hun weg. Max heeft een partner gevonden in Noa. Ik ben een vriendin Ik ben zeer trots op Max en hoop dat Max me laat meegenieten in hun relatie. Dat we ooit kuikens krijgen in de huiskamer Maar zover zijn we nog niet.
April 2005 Nu dat gaat steeds beter nu ik weet hoe Max me ziet. Ons gezin is zijn leefgroep - Ik ben zijn vriendin - En noa is zijn partner en dat gedrag openbaart nu zeer duidelijk. Max is volwassen ( broeds) aan het worden en geeft dit duidelijk aan. Maar Max is nooit lang boos en geeft gelukkig een waarschuwing. Noa en ik gaan goed samen - Max en ik ook , super zelfs. Met zijn drieėn gaat dit ook heel goed . Noa zal me altijd als eerste begroeten en Max kijkt toe en houd het in de gaten. Waneer ik Noa eerst begroet en daarna Max is alles goed. Dan wil hij meedoen met Noa en mij. Begroet ik Max eerst stelt hij zich beschermend op. Max kan dan zo fel reageren dat het me eerst erg verbaasde. Zijn hormonen spelen een spel met hem en het is hem zelf ook vreemd en dat gevoel brengt hem uit zijn balans. Deze dagen laat ik Max meer met rust ,dat heb ik geleerd en speel ik meer met Noa. Max kijkt toe,maar houd alles in de gaten. De tijd zal ons leren hoe dit verder gaat , ik weet dat als Max " boos" is ,hij last heeft van de hormonen en negeren is dan de beste optie , en accepteren dat ik nu niet meer nummer 1 ben. Ondanks dat ik gewend ben samen met hem te spelen vertel ik hem dat hij zelf naar me kan komen als hij zin heeft . Het gaat altijd weer over en erna is Max de liefste gaai van de wereld. Dan spelen we samen. Hij geeft alles zeer goed aan en Noa staat er altijd bij van zijn jullie klaar met denken -goed dan gaan we verder.
Mei 2005 De dagen worden zeer verschillend Ik kan bijna niet blind gaan op mijn vertrouwen met Max Gelukkig zie ik aan zijn gedrag hoe ik kan reageren Vandaag een rampdag en een dag later weer alles goed. Ik kan nu begrijpen als mensen me mailen met HIJ BIJT en dat doet ie anders nooit. Max is echt in die stemming gisteren bijt en valt hij aan en vandaag is hij weer mijn Max .Maar geloof me dit is zeer emotioneel omdat mensen dit naar zich toe trekken en het dier gewoon instinctief reageert. Moeilijk dan toch om op momenten als gisteren te geloven in " het komt goed " Ik kan dat wel gelukkig omdat ik zijn gedrag kan herkennen en zet hem op deze momenten ook direct terug of haal hem er niet uit. Als hij dit gedrag vertoont negeer ik hem in aanraking maar praat wel tegen hem Soms als hij echt vijandig is haal ik hem even eruit vertelde hem dat hij gerust dit gedrag mag vertonen maar dat we vrienden zijn en hij ook naar mij toe zich normaal moet gedragen Bij een rustige houding maar wel afstotend accepteer ik dat en zet hem terug waarna hij direct contact zoekt door geluiden te maken en te praten Hij vind het fijn dat ik hem verder met rust laat en laat dit op die manier blijken, Ik haal hem de hele dag verder niet meer uit de kooi en we communiceren verder vanuit kooi en kamer. Zijn gedrag is dan vreemd en beangstigend Hij vertoont dan een houding alsof zijn veren zeer pijnlijk zijn als ik kijk bijt hij al , met de waarschuwing blijf eraf en laat me met rust. Ik besteed deze dag meer aan Noa die alles goed vind en Max heeft daar vrede mee want hij kan eruit maar komt niet uit de niet gesloten kooi. De dag erna kan dit gedrag totaal verdwijnen en benaderd hij me alsof we weer maatjes zijn en is dan sneller dan Noa bij mijn hand om op te stappen Ze gaan via mijn hand uit en in de kooi. Zo houd ik de controle over hun gedrag. Ik kan hem dan weer overal aanraken en hij kan uit de kooi zonder dat hij vreemd gedrag vertoond en kan ik ook alles met hem doen. Hormonen! Ik merk dat bij Max de hormonen meer opspelen in de eerste maanden van het jaar Dus broeds is hij rond Januari in de donkere maanden van het jaar. Dat ga ik in de gaten houden.
Juni 2005 Max is weer zoals altijd vrolijk vrij en super lief Zijn hormonen heeft hij onder controle. We kunne weer spelen samen de aardappels schillen en spelletjes doen Noa huppelt als een echte meid overal achter aan Ik laat ze weer dagelijks meer los en ze komen altijd bij me in de keuken om mee de kuikens te voeren Het badderen is een waar feest Noa en Max worden steeds meer partners Ze eten samen slapen samen en vechten samen maar maken het weer goed Ze delen hun liefde met mij, ik ben een vriend en ze spelen via mij hun ruzies uit. Noa blijft een beetje een mopper meisje en Max blijft de beschermde man spelen .Dat deel gaat hij steeds vaker laten zien .Vaker dan normaal zit hij voor haar en beschermd haar tegen onverwacht visite of geluiden . Zeer mooi om te zien hoe hij haar ook manipuleert Hij krijgt zijn zin . Ze vliegen zeer gericht en komen vaak even bij me kijken als ik poets of aan het lezen ben. Max geeft steeds vaker een noot aan Noa en andersom haalt Noa van de grond steeds vaker iets eetbaars om aan Max te geven .Want Max eet niet van de bodem. Ze worden steeds vrijer in de ruimte en weten zich zelf op de speelboom goed te vermaken Ook spelen ze meer en meer samen. Ze vormen sinds kort een beter koppel dan voorheen. Ik zie hun liefde groeien en het samen pluimen en samen eten en elkaar eten geven neemt steeds meer toe
September 2005- Ik train nog steeds dagelijks met ze als ze er uit zijn in de morgen Ik leer ze met en door herhaling en beloning met een noot of pit diverse dingen als naar me toe vliegen en een poot geven Dit om even de dag te doorbreken en bezig te zijn . Ik heb eigenlijk geen problemen met ze Maar ik vind ook dat ik ze niet meer zo menselijk behandel. Ik houd van ze en ze mogen er uit vliegen en ze komen bij me om een te knuffel te halen maar meer en meer spelen ze samen of zoals vandaag was ik aan het boenen de meubels en Max komt dan diverse keren kijken wat ik aan het doen ben terwijl Noa van een afstand mee kijkt. Noa is veel onzekerder in deze dingen maar wel erg nieuwsgierige en dat overwint altijd .Uit eindelijk komt ze ook kijken en blijft dan bij me Ze is zo lief. Ze moppert wel vaker ,meiden gedrag noem ik dat .wat Max nooit doet . Noa denkt als ik mopper krijg ik mijn zin Maar Max slim als hij is gaat dan op een stok hoger zitten en zet meteen een duidelijke lichaam taal neer. Als hij iets echt niet wil dan laat hij dat door middel van gedrag duidelijk zien aan mij en Noa. Noa niet die moppert maar stapt gewoon op mijn hand of gaat gewoon naast Max zitten . Het gaat dus meer automatisch .Helaas zijn ze niet in de positie mee naar buiten te gaan . Ik knip ze niet dus dat is een beperking ,maar ze krijgen op een andere manier er veel voor terug door de vrijheid te hebben en te kunnen vliegen. Ze zijn lief luisteren goed en we hebben het goed samen en dat hoop ik zo te houden Want natuurlijk trekt Max steeds meer naar Noa, Ik zet de kooi in de zomer maande vaker buiten en zo komen ze toch aan hun dagelijkse buitenlucht en zon uren.
Oktober 2005 Vandaag voor het eerst zag ik dat ze wat verder gingen dan "gewoon "kroelen" Ik vraag ed om een blok te plaatsen tegen de kerst .Want ik zie vooruitgang en dan zal er een andere periode aan breken .Maar ed wil wachten tot het voorjaar van 2006. Vandaag heeft Max diverse keren de poot naar Noa geheven Hij probeerde op haar te klimmen maar ze liet het niet echt gebeuren Ze weigerde niet maar begreep niet goed wat hij bedoelde . Ze kroelen elkaar meer en meer op bij op en onder de kop. Een geweldig gezicht te zien hoe zacht ze elkaar rondom de ogen veren. Ik bedoel daar mee dat ze zeer zacht elkaar schoon maken en betasten Ze groeien steeds meer naar elkaar toe en ze vormen meer en meer een paar Waar ik een beetje bang voor ben want waar blijf ik in deze verhouding. Maar ik heb wel zoveel vertrouwen in Max en Noa dat we onze driehoeks verhouding doorzetten Ik hoop dat ook te kunne blijven voortzetten als ze samen ooit gaan broeden en kuikens krijgen Voor nu : Ze blijven me steeds mee betrekking in hun spel . Eenmaal klaar met kroelen gaan ze door middel van bepaalde teksten roepen de aandacht vragen om even te spelen te vliegen of bij mij te zijn . Lukt dat niet kan er wel eens een water op mijn boek vallen omdat Max dan bewust de bel in zijn kooi vult met water en dat over mijn leesboek gooit. Aandacht is dan wat hij wil. Hij weet dat hij dat krijgt als ik daar aan toe ben .Ook ik blijf mijn rol goed spelen Ik blijf hun baasje en blijf de regels bepalen Dus als deze actie stopt en na een aantal minuten of een kwartier stop ik met lezen en dan spelen we samen even een half uur Daarna terug in de kooi gaan ze vrijwel altijd over op het poetsen van hun veren en huis en zijn ze uren bezig met zich zelf in de plooi brengen. Dan is er rust en nemen we alledrie tijd voor ons zelf . Ik vind wel dat deze dingen zeer leerzaam zijn. Voor nu ben ik dan zeer tevreden met Max en Noa.
December 2005 Max en noa groeien steeds meer naar elkaar toe .Ze gedragen zich steeds meer en meer als een koppel Ze eten samen slapen samen en gaan synchronisch met elkaar om . Toch blijft ik de vaste nummer 3 in hun band. Ze gaan wel steeds meer en makkelijker met ander om Visite in huis is steeds vaker versteld van hun rust Ze kunnen zich zeer netjes "verstoppen"als ik visite heb .Als koppel voelen ze zich sterker en kunnen beter om gaan met stres of vreemde situaties. Daar ben ik blij om en zo mogen ze er ook steeds vaker uit Ze hebben hun eigen vliegroute dus ze hinderen zich niet aan viste of huisgenoten. De kerst boom is gezet en ook daar hebben ze geen hinder van. Ook deze dagen vol stres en visite en lichtjes en drukte gaan aan ze voorbij. Nieuwjaar is geen stres en geen bijzonderheden Max is en blijft in goed humeur en zijn hormonen zijn nog niet in spel. HIj is druk praat volop en samen genieten ze van de warmte in huis en de rust na de drukken dagen Noa is steeds liever makkelijker en laat steeds meer mensen dichterbij komen. Ze zitten geweldig in de veren ze eten goed en vliegen per dag nu wat rondjes en gaan dan een uurtje op de speelboom Daarna onder de plantenspuit en de kraan en dan de kuikens mee eten te geven even socialiseren en spelen met de kuikens op de speelboom Daarna eten en in de kooien rust. Dan tegen de avond eruit om de aardappelen te schillen en wat te spelen en te klimmen. Dan komt er een paar uurtjes van rust en tegen de avond trekken ze zich samen terug zij aan zij en maken zich klaar voor de nacht.
Hoe het verder gaat met Max en Noa leest u in Max en Noa vanaf 2006 |
